- insuo
- in-sŭo, ŭi, ūtum. 3, v. a., to sew in or into, to sew up in.(α).With acc.:(β).
aliquem in culleum,
Cic. Rosc. Am. 25, 70; id. Q. Fr. 1, 2, 2, § 5: asinum jugulare, totisque vacuefactum praecordiis, per mediam alvum virginem insuere, App. M. 6, p. 187.— Pass.:terga boum plumbo insuto,
i. e. the cestus, Verg. A. 5, 405. —With dat.:(γ).aliquem culleo,
Sen. Clem. 1, 23, 1; Suet. Aug. 33:pilos vulneri,
Plin. 29, 5, 32, § 99 (al. inseruere):patrio tener (infans) insuitur femori,
Ov. M. 3, 312:insutum vestibus aurum,
embroidered, id. A. A. 3, 131. —Absol.:si Phryges insuerent,
Tert. Hab. Mulier. 1 (but in Liv. 40, 51, 2, the correct reading is imposuerat).
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.